W większości historycznych miast „życie” toczy się na rynkach. Inaczej jest w Radomiu!
Serce miasta to tętniąca życiem ulica Żeromskiego – dawny trakt prowadzący do Lublina. Niepowtarzalny klimat radomskiego deptaku tworzą kamienice z XIX wieku z licznymi detalami architektonicznymi, które są świadectwem bogactwa ówczesnych mieszczan.

Przy bramie kamienicy pod numerem 4 przycupnęły dwa krasnale. Nad głową neon “Kasia”, który rozświetlał niegdyś sklep spożywczy przy ul. Żeromskiego. Sklep zamknięto, ale neon pozostał. Obiekt zainteresowań Muzeum Neonów w Warszawie.

Z kolei we wnętrzu domu nr 5 można podziwiać plafon z wizerunkiem białego orła.
Żeromskiego 21 i ul. Witolda 2 – liczne naczółki nad oknami, rzeźbione obramienia okien i efektowny wykusz to charakterystyczne elementy tych dwóch kamienic.

Nieco wyżej, pod numerem 36, znajduje się Pałac Kierzkowskich. Jego architektura nawiązuje do wiejskich pałaców magnackich – przyozdobiono go czterema półkolumnami, a nad nimi umieszczono panoplia – płaskorzeźbę z motywami wojennymi: armatami, chorągwiami i szablami.

Centralna część deptaku Fontanny. Miejsce spotkań mieszkańców, wydarzeń i eventów – centralna część deptaku.

Na wysokości centralnej części ulicy Żeromskiego odchodzi plac Konstytucji 3 Maja. Najbogatszy XIX-wieczny radomianin Teodor Karsch wybudował tutaj swój dom. To jedyny wielkomiejski pałac, wzorowany na rezydencjach łódzkich i warszawskich przemysłowców, a zbudowany przez radomskich przedsiębiorców. Budowla nawiązuje stylem do renesansu francuskiego. Balkon nad bramą wjazdową podtrzymują dwaj atlanci.

Nieco dalej, pod numerem 35, za fontannami znajduje się dawny budynek Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Przypomina wiejski dworek. Obok niego, na ścianach kamienicy nr 37 można odnaleźć kilkanaście aniołków oraz wizerunki starożytnych filozofów.

Na końcu dawnego „Traktu Lubelskiego” w 1827 roku powstał okazały gmach – siedziba władz Województwa Sandomierskiego, którego Radom był stolicą. Przyozdobiony czterema kolumnami wysokimi na dwa piętra, przypomina pałac magnacki.

Radomski deptak kryje rozmaite ciekawostki.
Ulica ma niecałe 200 lat. Jeszcze 150 lat temu w większości miejsc, gdzie dzisiaj stoją bogato zdobione kamienice, znajdowały się niewielkie ogrody i uprawne poletka.
Pod numerem 15 od lat 70. XIX wieku działała restauracja „Rzymska”. W 1923 roku obiad jadł w niej prezydent Stanisław Wojciechowski.
Pod numerem 51 mieściła się słynna restauracja Stanisława Wierzbickiego, w której gościli m.in. kpt Charles de Gaulle, późniejszy prezydent Francji, prezydent Ignacy Mościcki i malarz Józef Kossak.